Als ik op reis ga is het belangrijkste dat ik meeneem
Niet mijn paspoort of geld.
Nee, het is mijn huissleutel.
Het idee dat ik waar ik ook heen ga altijd weer naar huis terug kan keren,
Geeft me een onbeschrijfelijk veilig gevoel.
Want ook al is reizen voor mij een van de mooiste dingen,
Ik heb altijd het gevoel dat ik iets achter laat
Als ik de Nederlandse weilanden aan mij voorbij zie schieten.
Iedereen moet dingen achterlaten.
Dingen of mensen waar je ongelofelijk veel van houdt.
Niets is zo erg als het gevoel van verlies,
En al helemaal wanneer je machteloos bent.
Ik denk dat dat ook de reden is dat velen zo bang zijn voor de dood.
Ze zijn bang voor het einde.
Maar wat nou als de dood geen einde is, maar een nieuw begin?
Wat als het nou niet gaat om wat je achterlaat,
Maar om datgene waar je naartoe reist?
Zitten wij niet allemaal in een trein, en is de dood niet ons eindstation?
Misschien moeten we in het vervolg dan maar meer genieten van de reis zelf.
Genieten van de weilanden, de andere mensen in de coupé
En zelfs genieten van de conducteur die je kaartje komt controleren.
Want voor je het weet staat de trein alweer stil.
Ach, doodgaan is een gek iets, maar leven is gestoord.
x ~ Diede
Geen opmerkingen:
Een reactie posten