Misschien zet ik mijn leven wel op pauze,
Misschien staat mijn leven al wel een hele tijd op pauze
Dat besef ik me net
Misschien zijn jongens teveel voor me gaan betekenen
Ik wacht tot H. een stap onderneemt,
Maar dat doet hij niet
En toch blijf ik wachten en wachten
Of ben ik gewoon een puber?
Draait iedereens leven op zijn 16e om
Jongens, school en vriendinnen
Of ligt het aan mij?
Misschien moet ik mijn leven niet meer door jongens laten leiden
Moet ik doen wat ik wil, want als een jongen mij leuk vindt
Moet hij ook stappen ondernemen, en het me vertellen
Het moet van 2 kanten komen.
Ik moet weer op de playknop drukken en verder gaan,
Waar ik een hele tijd geleden ben gestopt.
x M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten