Ken je dat?
Het gevoel dat je iets al eens eerder gezien hebt?
Nee, geen déjà vu. Het is anders.
Het is meer als een herinnering,
uit een verleden ver voor jouw tijd.
Voordat je geboren werd, voordat je ademde.
En toch herken je het en lijkt het zo dichtbij.
Als een lichtje in de mist,
Zichtbaar maar ongrijpbaar.
Alsof het ooit een gedachte was,
wellicht niet meer dan een idee.
Een idee dat langzaam uitgroeide tot
een Droom.
Simpelweg omdat je zo hevig hoopte dat
je het gedroomd had.
Zo prachtig werelds mooi was het.
Later zul je mensen vertellen dat het een
herinnering was.
Een beeld van vroeger, van de Tijd dat
alles nog mooi en goed was.
En je zult glimlachen en toegeven dat je nog
steeds droomt,
over de tijden van toen.
Omdat je stiekem met pijn in je hart weet,
dat die droom die begon als een gedachte,
Nooit werkelijkheid worden zal.
Want Nu,
is al te laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten